Seni artık ne aklımda
Ne de ‘düşlerimde’ yaşıyorum...
Gönül gözüme mil çekip
Dikiş dikiş üstüne
Altından bağlarla
İsmini diktim.
Sen, bu vakitten sonra:
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta