Ne bekliyorsun? Ne beklediğini bilmiyorsan bekleme.
Bugüne kadar kim cezalandırıyordu yaşamın içinde
Yaşamın kendisi yerine yaşama kim hakimse onlar işine gelmeyene ceza veriyorlardı
Yaşamda ceza almaması gerekenlerin itirazsız oluşunu cezalandırıyordu
İnsanın içinde bir iç dengesizlik büyümüştü
- negatif denge kendi yararına hüküm sürüyordu
+ pozitif dengeyi unutmuş olmalı ki insan ya hiç tadını bilmiyor ya - negatif dengesizlik tarafından yaklaşmasına izin verilmiyor ya da kimse + pozitif denge adına yaşamda (uzun bir zamandır) rol üstlenmeye cesaret edemiyordu
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Evet
Her "dolum", son damlayı bekler!
Sonrası
Tufandır!
Ne durur
Ne de durdurulur!
Evet,
"Yaşamak için icazet/iaşe gerekmez!"
Onu bekleyenler zaten "ölüdür!"
Kendi tırnaklarıyla kazandığını, kendine ulufe niyetine dağıtanlara gün gelir, "dur" der
Anadolu!
Sıyırır paslı duruşunu, diklenir!
Tebrikler Önder Kardeşim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta