Yaşamadan Şiiri - Mürsel Adıgüzel

Yaşamadan

Aşk bitti ilham yok söz yazılmıyor
Aylar geçip gider gün yaşamadan.
Yürek küskün olmuş var gezilmiyor
Yıllar akıp gider an yaşamadan.

Yüreğimi astım dilin ucuna
Ne olur incitme yansın acına
Gel ortak eyleme beni sucuna
Her gün bir çeltikle gün yaşamadan.

Bağladım dilimi kendi elimle
Arayıp giderim bitmez yolumla
Dizden derman bitti yorgun halimle
Bir gün olsun bile can yaşamadan.

Sitemim kendime suçlu aramam
Kalbimi çok kırdın yine soramam
Dil yaran çok derin uzak saramam
Geçmişi unuttum dön yaşamadan.

Gel de hayal kurma gerçekler böyle
Kusur insanadır neylersen neyle
Hata yapmıyorsan bin şükür eyle
Pişmanlık duyarsın son yaşamada.
Mürsel Adıgüzel