Bidenem! Bu satırları yazmak zor gelecek bana biliyorum….Belki gözyaşlarım damlayacak kalemimin üstüne..Kalemi mi ıslatacağım gözlerimden fışkıran yürek yangınlarıyla..
Demem o ki Bidenem! Bu satırları yazmak için mutlu bir yürek olmalı…Rabbim gecinden versin,bana göstermesin fakat sen ölmüş olsan tutacağım yas şu an yokluğunun yasından daha yıkıcı daha yakıcı daha parçalayıcı olamaz inan..İnan Bidenem! Yaşarken ölmenin ne olduğunu sensiz geçen bu zamanlar da o kadar iyi anladım ki…Anladım ki kabullendim ki,
itiraf etmek gururuma her ne kadar zor gelse de bu aşk da kaybeden ben oldum..Bu benim ilk kaybedişim bu kendimi ilk heba edişim belki de bu ölüme böyle cesurca ilk gidişim olacak kim bilir….
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta