Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
**ASRIN AŞK MEKTUBU**
EY SEVDİĞİM! BİLİYORMUSUN SENİN O GİDİŞİN PASLI BİR NAMLUDAN TETİK ZORUYLA ÇIKAN,MİKROBU KIRILMAMIŞ BİR MERMİ MİSALİ SAPLANMIŞTI GÖĞSÜME.....
AMA SUSTUM TEHDİT ETTİM YÜREĞİMİ KONUŞMAMASI İÇİN
GÖZÜMÜ KORKUTTUM AĞLAMASIN DİYE YAD YÜZLERE BAKMASIN GÖNÜL KOYMASIN
DİYEREK KÖR ETTİM SEVDAMIN GÖZLERİNİ
ELLERİMİ KELEPÇELEDİM SENDEN GAYRI TENLERE DOKUNMASIN SENDEN GAYRISININ SAÇLARINI OKŞAMASIN DİYE.........KULAKLARIMI TIKADIM HER TÜRLÜ SÖZE SENDEN O İKİ ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!