Aşka düşmek, bir bakışta çıkmaza vurulmakmış,
Gündüz nazlı sevgili, ardında deli gece…
Unut olmaz, ‘gel’ de, gelmez, bir köşede sessizce
Ağla, payına düşen, durmadan ağlamakmış.
Fidanlar susayınca bulutlar görünürmüş,
Yalnız nisan yağmuru ses verirmiş sesine,
Yeter artık çok çektin, erenler ülkesine
Yağmurlu bir sabahı getiren halinle düş.
İstanbul / 1987
Mehmet TaştanKayıt Tarihi : 26.5.2021 00:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir, 1987 yılında yayınlanan İnsan Boşluğu adlı kitaptan alınmıştır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!