Sen diye,
Senin için kendini feda eden, dilde kalan ağıtların peşrevinde kirpik kirpik yaramdan gözyaşı dökülür
Kollarında oldu ne olduysa
Karanlık kaldı gözbebeğinin yanında aydınlık.
Bölündü gündüzüm,
Ben nefret eyledim sizin gerçekten
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz
Devamını Oku
Yalanı severim, yalanı gayrı..
Tiksindim bülbülden, gülden, çiçekten
Yılanı severim, yılanı gayrı..
'Sapıtmış bu' diye beni yeriniz




Harika
Sevgilinin gözünün karası kadar karanlık ,beyazı kadar aydınlanan sevenin kalbi ,hep bir araf kalışla , ölüm kalım arasında gidip gelmekte...Her defasında sarılamayan yarasa ağıtlar düzer kendine bu geliş gidişlerle...
Düşündürücü ,derin anlam içerikli bir şiir ...Tebrik ediyorum Ömer Hocam saygı ve selamlarımla...
Yara üşür elbet yaşadığımızı hissettiğimizi anlarız ölüme an kadar uzak an kadar yakınlığımızla birlikte
Kutlarım sorgulatan dizelerdi Ömer bey
.
.
Üşüyen ruhun yarası hep sıcak kalır,şefkatle sarılmadıkça.....
KutluYorum Sayın Duru...
Üşümek yaşamaktır..
Farkına varmaktır doğal şartların..
Uyumun ya da uyumsuzluğun fiziki anlamda dışa vurumudur...
Kısaca...
Dışarıdan bakınca yara;
Enfeksiyona maruz kalmış
Açılmakla birlikte ihmal edilmiş...
Anlaşılamamış
Zamanında "sarıp sarmalanmamış..."
Bir de "ruhsal" yanı var ki..
Onun ilacı sadece sevgidir... İlgidir.. Ruhsal doyumdur...
Ne kadar uzaksa o ilacın kaynağı, yara o kadar derinleşir, üşümek doğal bir sonuçtur artık...
Şiirin, kendi mantığı böyle bence..
Şimdi o yara "fiziksel/maddi/tensel" nedenlerden mi, yoksa ruhsal/tinsel nedenlerden mi azmış, enfekte olmuş, düşünmeli...
Bunu da satır aralarında görmek mümkün..Ama yorumu okuyucuyu aşar....
Şaire bırakılmalı gerisi......
Tebrikler Ömer Bey, Kardeşim..
Tebrik ederim kaleminiz daim olsun
Duygu seli yürek sesin daim daim olsun arkadaşım..
Yüreğine sağlık..
Ömer bey, yine felsefe donanımlı şiiriniz!
Düşündüren dizeleriniz Şair Karin Boye'nin şü sözlerini anımsattı bana:
"Mutluluk ve mutsuzluk yoktur. Sadece yaşam ve ölüm vardır." (kendi çevirim).
Acaba diyorum, biz insanların hayata tutunmak, yaşama anlam kazandırmak için imgelediği bir olgu mudur mutluluk? Zira "mutlu" olma çabası aynı zamanda aşk ile ilintilidir... ki ölüm de aşka tezatlık teşkil eder; öyle algılanabilir...
Şiirinize konu olan "ortak nokta" ya Boye'nin felsefesiyle bakacak olursak nasıl bir "nokta"ya varırız diye merak ediyorum...
Güzeldi ve düşündüren kaleminiz devamlı olsun.
Saygı ve selamlarımla kutladım.
Güzel siir usta kalem kutluyorum canı gönülden
Emeğinize yüreğinize saglık
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta