Bencillik öyle yakıcı ve kıyıcı bir duygudur ki insanın felaketi olur. Ve onu bir daha asla çıkamayacağı bir girdabın içine iterek mahvına sebep olur.
Her ne olursa olsun, her ne şekilde olursa, olsun sahiplenmek isteği insanı dönülemez yanlış yollara itiyor.
Sonra da gelsin mutsuzluk, gelsin eziyet; hem kendisine ve hem de çevresine.
Oysaki kanaat sahibi olmak, rıza göstermek hayatı çok daha kolay katlanılır hale getirir.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta