Bianka! Sen kundaklanan yangınların rahminden gelen azap!
Sen damarlarıma şırıngalanan işkenceli ızdırap!
Şimdi Sen; Küllerin rahminden sezeryanla doğan bir zümrüdüankanın
Cerrahi mazgallara sümkürülerek kusulması gibi tiksinç;
ya da Pskiyatrlarca tertiplenen topluyangın terapilerinde yanarken
menekşeli küllerinden ateş çiçeklerinin doğması gibi haşin
ya da; Kınına platonik hisler besleyen; keskinliğini damarların engebesinde bileyen;
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta