Yalnızlıklar fırlatılınca bir ok gibi ıslık sesiyle
Karanlığa bürünürüm ben yalnızlıgın sessizliğiyle
Cânâ kahrederim karanlığın illizyon gösterileriyle.
Bir tek suçlu benmiyim sorarım kendime tekrarlıyarak
++++
Canımdan kopup giden cânânım acıdır vefasızlığın.
Bir leke gibi sürüldü alnıma karanlık yalnızlığın
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
