Kalmamış kimselerin yüzünün karasında,
İnsanlar yapayalnız dört duvar arasında,
Hepimizin acısı var gönül yarasında,
Boş boş bakarak hep çökmüş evin tavanına.
Geceler götürür alıp beni uzaklara,
Ama insanların o kurduğu tuzaklara,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta