Aslında bu kalp sen sen, diye diye atar da
İşitmez fani dünyanın aciz varlıkları
Dağlar taşlar inler senin ihtişamından
Hiç bir şey dindiremez ırmakların gözyaşlarını.
Dingin ve ölgün bir ekim akşamıydı zaman
Deniz sakin dalgalarla karşılıyordu senin gelişini
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta