Güneş doğmaz dünyama,
Gönlümde Sen yoksan,
Karanlıklar da şaşkınım,
Gökyüzümde sen yoksan.
Yollar zor, hep sarp yokuş,
Gurbet bana kafes oldu,
Özlemlerim nefes oldu,
Altın olsa ne olur ki,
Aşk bülbülü artık sustu…
Neşter vuruldu bağrıma,
İnsan, bir kere ölürmüş derler!
Diyenler ayrılık görmemişler.
Ölüm vuslat, nereden bilsinler,
Demek ki hiç sevmemişler…
Sabahı olmayan uzun geceler,
Keşke bugün, dün olsaydı, dün kalsaydı.
Yarınlar da gelip keşke, düne katılsaydı.
Nasıl dualar etmem ki ey kalbim?
Gönlümün biricik Sultanı oradaydı.
Yandım Gül aşkına rengine döndüm,
Seni sevmede huzuru buldu gönlüm.
Dermanım oldukça yolunda yürürüm,
Seninle başladı, Seninle son bulur ömrüm.
Bin yıl sürmüş olsa da, anlarda saklanır dün,
Vakit,karanlıklarda kaybolma değil,
Karanlıklara yıldız olma vaktidir.
Ayrılıklarda kahrolma değil,
Ayrılıkta aşk büyütme vaktidir.
Vakit solan çiçeklere yas tutma değil,
Şu dağların başına düşen kar mı?
Hasretin olup saçıma düşen aklar mı ?
Bana uğramadan akıp giden yıllar mı ?
Aşkına kavuşmak için koşan ırmaklar mı?
Başına kar düşen dağlar olsaydım,
Mazimin ellerinden tutup geleceğe doğru yol aldım,
Ağaran saçlarımın arasına çocukluğumu da sakladım.
Koklamak için ileride, gençliğimden bir buket yaptım,
Aşkımı da içine doldurup, gönlümün içinde sakladım.
Bir uçurtma gibi bıraktım gençliğimi gökyüzüme,
Sen yarim,benim diğer yarım,
Sen ciğerim,oradaki tatlı sızım.
Sen canım, can veren hayatım,
Sen kaderim, yazılmış alın yazım.
Ben biçare,gözlerine baktığımda,
Gözlerinde biçare eriyip yok olduğum,
Özleminle yeniden hayat bulduğum,
Hasretinle kor kor olup kavrulduğum,
Ah yar sensin! Aşkından yandığım...
Her gece düşlerime gelmesini istediğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!