Gülün yanında kan olur çoğu zaman,
Bir şafak vakti sürünerek aşarım dağları
Nasırlı ellerimle okşarım kınalı saçlarını.
Yaralarımı pazen bir geceliğe sarar,
içimdeki fırtınayı zincirlere bağlarım.
Sözün bütün kanatlarını takarak vücuduma, yıllardır yürüdüğüm incecik kumlardan kurtarıyorum kendimi. Bedeninin yağmur saçaklarına sığınıp, yaşam burçlarına yolculuğa çıkıyorum. Ay ışığı dallarının suskunluk çağıran kuytularında, gözlerinin ışıkları yaşlı kadınlar gibi suskun dursalar da, ırmakların en delisine, en çağlayanına atıyorum şu bedenimi.
Tamamını Oku
'Küskünlüklerimin dallarına astığın kapris mendillerimin kurumasını bekleme artık. Bu yürek acele yaşanan aşklara yelken açtı ve topladı gönlünün fırtına hasatlarını.'Gerçek aşkların üstüne gelen hiç bir aşk yerini dolduramaz ve hep bir eksiklik kalır.Genede unutmak için çabalanır hep.Kutluyorum sizi sevgilerimle Selahattin Bey.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta