Düşüncelerim yıldız gibi kayarken,
Gözlerin sığınak olur, ellerin beni tutarken.
Üşüyor gibiyim, bir volkanın içinde mahsurken,
Önüm karanlık, aydınlanmıyor sensizken.
Gökyüzü her gece sessizce ağlarken,
Çarpıştırır taşları, sözlerim ufka değerken.
Lanet, ulaşamadığı yoldan dönerken,
Evren önünde diz çöker senin ruhun ipekten.
Hatıralar konuşur, zaman akıp yolunu bulurken,
Bunca vakit kedermiş, seni bilmezken.
Kaybolurum karış karış bildiğim mahallede sarhoşken,
Damla alkol almadım, yanlış anlaşılmasın, sarhoşluğum sevginden.
Kayıt Tarihi : 7.9.2025 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bulut içerisinde sıkı sıkıya sarılmış bütün su kütlesi, aşağı doğru yağıp, hızı arkasına aldığında yere çakılana kadar yalnızlığını sürdürür, geçmişi unutur ve sonunda yalnız ölür. Bu dünyadan hak ettiğini yaşamadan bir su damlası bile göçemez.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!