Yağmur Şiiri - Halit Mustafa Arslan

Sevdan bir yağmur gibi yağdı.
Mevsimlerden bahardı.
Önce kaçtım yağmurundan.
Sonra teslim oldum,
Sevda damlaları değdi üzerime
Tenim değil, kalbim yandı.

Alfabedeki tüm harfler birleşir,
Yüreğimde kelimelere dönüşür,
Şiir olur hep sana akardı.
Saf bir kalbin vardı sanki,
Biraz temiz, biraz sakardı.

Bana kalsa dünyada,
Bir sen, bir ben vardı.
Diğer herkes yalandı.
Senden başka bir şey görmezdim.
Ne yöne baksam karşıma,
Gözlerin çıkardı.

Yağmurlar birikir sel gibi,
Yüreğime akardı.
Bu nasıl bir yağmur ki ?
Yüreğimi yakardı.
İnsanlar bana delirmişim gibi bakardı.
Rabb’inden başka kimsesi yoktu yüreğimin.
O da her gece Rabb’ine yakardı.