Yağmur Şiiri - Hakan Gezik

Yağmur,
Uzak durma benden.
Bak yollar sensiz karlı.
Sen düşünce yüreğime,
Öyle aheste değil,
Bardaktan boşanırcasına
Sırılsıklam oldu dünya.

Yağmur,
Öylece düş kollarıma.
Semalarında gökkuşağı'nın yedi rengi...
Şimdi cümbüş vaktidir.
Serde tarifsiz duygular,
Tende hazan mevsimi,
Yürekte umudun bin bir rengi gizlidir.

Yağmur,
Servi boylu, bergamot kokulu yâr.
Gurup vaktidir;
Bu ömrün, belki son demidir
Bu gülüş, bahara esrimiş ruhumun son suretidir.

Yağmur,
Gel, öyle uzakta durma ne olur!
Bardaktan boşanırcasına düş yollara.
Bakma, saça düşen aklara.
Bakma ne olur sen bana!
Naz etme bırak bu kez ağırlığınca.
Gökkuşağı'nın yedi rengini
Bulacaksın , düşünce kollarımda.