Ümitlerimi kopar saçlarımdan ek tohum olsun toprağa
Üşümüş yüreğim karlar arasından çıkar belki o zaman
Özlemin koyu rüzgarları savururken ümitleri ; sen beni bırak
Kanasın özsuyum
Sana ulaşmasın.
Kinayeler arasında bak yine hislendim
Dilin bana kafir; hitabetin ulaşmaz artık bana
Ben çakıl taşlarını ayıklarken didin didin
Kader kayalar koymuş aramıza.
Beni en çok anlaması gereken sensin sevdiğim
Neden unutmaya mecbur bıraktın ?
Bilerek imkansızlığını
O sen değil kabul et olamazda
Yanlışlıklar içinde yarınımı yalnız bırakma
Gözler dolu sözler boş bundan sonrası
İçim içimden geçmiş yalan yanlış öncesi ve sonrası
Gerekenden öte kinaye aramam saçmalık
Ölümüne sevgi, ölümüne sen
Büsbütün doğru bu, daimi gerçek
Seviyorum hala seni ve artık pişmanlığımı
Gözlerimde görmen gerek.
Kayıt Tarihi : 24.6.2014 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!