Yağmur Şiiri - Ömür Deniz

Bu şehrin bütün sokakları sana mı döner
Yok mu insafı olan bir köşe
Beni senden kurtaracak…
Mahalle mahalle kaçıyorum sensizliğe
Sense çoktan zapt etmişsin şehri
Bütün posta kutularında el yazın
Bütün caddelere senin adın verilmiş
Ve geçtiğim tüm kaldırımlar beyaz ayak izlerinle bezenmiş
Bütün apartmanlarda sen oturuyorsun
Bütün meyhanelerde senin şerefine kadehler
Son duraksın
Ve ilk durak olarak senden kalkıyor trenler
Köprüler,tüneller ve geçitler
Sadece sana yol veriyor
Bütün çıkmazlar sana çıkıyor
Ve bütün sokak lambaları senin gölgeni düşürüyor duvarlara
Birden
Yağmur başlıyor
Şehir sırılsıklam
Bütün caddeler,bütün mahalleler
Yağmur acemi bir katil gibi
Seni hunharca cadde cadde,mahalle mahalle katlediyor
Cadde cadde,mahalle mahalle
Sensizlik yağıyor,sensizlik akıyor oluk oluk
Şehir üstüme yıkılıyor
Tutamıyorum duvarlarını
Yağmur şehri boğuyor…
Yağmur şehri boğuyor…
Ben bambaşka bir şehirde,
Başka bir sensizliğe kaçarken
Ardımda bıraktığım şehir ölüyor
Sensizlikten…