Bir boşluktayım duman olmuş gözlerim sensizliğin bitmez acıları var benliğimde her yanım çevrilmiş aç kurtlarla neden neden diyorum sessiz çığlıklarımda ağlıyorum kalbim Sen sen sevdiğim taptığım uğrunda bir hayatı harçadığım adının bir harfine saçının tek teline bu dünyayı yıktığım hayatımın baharını kışa döndürdün bir hayali yaşadık seninle güneşimdin kalbime doğan çiçeğimdin gönül bahçemde kopardın tüm ümüdlerimi bir mutluluk yaşadım sensizim ve bir uçurumdayım dönüşü olmayan ardıma her baktığımda gözlerin var karşımda ve artık benim doğacak güneşim olmadığını bile bile hangi sabahı bekliyorum hangi yarını dünde bıraktığım bütün kalbimi yalnızlığa yürüken sensizce sessizce veda ediyorum
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta