Gözlerim duvardaki resme takıldı,
Alnında derin çizgiler, yorgun, cefakâr,
Saçlarında tel tel beyaz karlar,
Bizlere söyleyemediği bir derdi var.
Resim konuşur mu demeyin, konuşur!
Geçenlerde yolda rastladım,
Komşumuzun oğlu İsa’ya.
Hoş beş ettik, oralardan buralardan.
Gül yüzünü sevdiğim yar,
Yokluğunda yüreğim dar,
Neyim varsa, senin olsun,
Al koynuna, ebedi sar.
Seni sevmek bir ibadet,
Yaş, ılık bir bağdır aşktan gözlere,
Kim demiş ki ona, bir ağlamakmış?
Ben ise aşığım al çiçeklere
Al çiçek aşkından gözüm yaş almış.
El oğlu durur mu başkaya çeker
Düşün bir kere, önce böyle değildin.
Büyüdün ama, büyüdükçe eğildin.
Bak bir kere, her şey böyle miydi?
İnsan geçmişe değil, geleceğe sövmeliydi… _____
Hatırla sevgili, geçmişi,
Şarkılar söyler, dans ederdik,
Yaş isterse bulsun yetmişi,
Dün gibi, delice severdik.
_________Seni gün boyunca göremesem, sesini duyamasam,
Çakıl taşlarına basmışcasına acır yüreğim._______
Kaşını, gözünü, dudağını,
Elini, ayağını, saçını,
‘Beni sevmiyor musun? ’ dedi adam,
Kadın sessiz kaldı.
Zorla bir insanın sevilemeyeceğini bildiği halde,
Adam, tekrarladı sorusunu:
‘ Beni hiç mi sevmedin? ’
Kadın sessizliğini bozdu bu kez.
Bana yaşam veren sevdam
Beni benden alıp gittin
Yüce aşka eren sevdam
Bir kalpsize yanıp gittin
Uyutmayan gecelerde
ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 29 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!