Ve
Çocuk sustu.
Gözlerini kocaman açıp
Öylece kalakaldı sevinçlerinin arasında
Uçurumlar saplandı yüreğine
Hiç olmadığı kadar
Bir korku kapladı içini
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Haydi çocuk,
Şimdi ağlayabiliriz ikimizde dilediğimizce
Parmaklarımıza kınalanmış acı ile
Silmeye çalışalım
Bütün zamanlara sinmiş ölümün nefesini.
ahhh zeynebimmmmmmm muhteşem sin yine
tam puan ve her zamanki gibi listemde
sevgilerimle
Gel çocuk
Sığın korkularınla bana
Adsız sokaklarımızda bir oyun oynayalım
Sokulalım birbirimize adresleri ararken
Isınırız belki,
şiirlerinizi hep severek beğenerek okuyorum zeynep hanım...
sevgiler..mutlu yıllar...ant
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta