Van Gölü Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Gülüm benim,
Gölüm benim,
Van Gölü ‘m! ..
Yine durgun musun hüzünlerimce,
Maviden yeşile dönen renklerinle yine sessiz misin,
Yine öpüp duruyor musun rıhtımın kıyılarını,
Gözalabildiğine uzanan sahilleri,
Yine taşıyor musun Van ‘dan Tatvan ‘a
Gemileri?
Gülüm benim,
Gölüm benim,
Van Gölü ‘m! ..
Seni görür gibiyim Gevaş kıyılarında dinlenirken
Alçakgönüllü kayalar arasında,
Çevresinde o görkemli Akdamar Adası ‘nın,
Açık, masmavi, bulutsuz gökler altında
Koynunda süzülüp dururken inci kefalleri,
Avradlar öte-beri yıkarken sodalı sularında.
Unutma ki; seni gözleri yaşararak anımsayanlar var
Uzaklarında.

(MİTİL OSMAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 99-100/100)