Herkesi hep kendi gibi sanandı,
Dostlarını sevgi ile anandı.
Evlat acısıyla kalbi yanandı,
Ayhan’a kavuştu Üzeyir Akdağ.
Torunlarla acısını bastırdı,
Çevresinde sevgi yeli estirdi.
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
