Uyusam bile dinlendirecek
Bir uykum yok artık
Uyansam bile gündüz olduğunu farkettirecek
Bir pencerem yok artık.
İnsan unutsa bile kış gelir bulur güneşin battığı yerde senin donup kaldığın anıları bende eritecek bir lodos.
Sabah 8.45 treni geçse bile evinin önünde
Hatırlayacağım anıları zamanında seni benden alıp götürecek bir saatim yok artık.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta