Tuna Kafkas Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

ve şimdi küskün küskün çöreklenir
bağrıma hüzün, ki... yoksun…,
yağmur kuşlarının kanatları altında koşan
nefes nefese kuzuların eve dönüşünde,
anne sevgisiyle öpülen ıslak başlarınca
okşasın o gün görmüş saçlarını, nice
bahar müjdecisi kabayel rüzgarı...,

zamanın aramıza çektiği perdele ...

Akılla vardım gönül ilinin en güzel yanına,

ey melikin kulu, akılla çözemezsin... aşk ile çözebilirsin belki; o da belki...

sevdim işte…,
sevdim bile bile bu teatral sonu,
kadife bordo perdeler açılır ve kapanır;
yara gibi…,

sonra,
hep aynı köpüren şelalenin sesi,
sürekli o termal nehir yakıcılığı ve,
kalbimin aşka köleliğine işaret
keder küpesi parıldar,

söylesene kalemim;
sahibine ulaşır mı sesim… ...

içime hücum eden sesin,
uykuma pençesini atan aslan gibi,
masamda bir karaca kalbi
koşarak sığınır kuytusuna,
izini sürdüğü sevdasının yolunda kayıp…,
ha sen ha ben diyen lisanından,
mülevves hiçliğime değer sesinin,
titreşimleri…,

ve doluyor karanlığın kuyusuna,
içinde özlem geçen bütü ...

gözlerinin uçurumuna bakmayı göze aldım,
o havasına güven olmaz kentin kış günü,
üşümüyordum ve çıkıp iniyordum koşarak,
o kaldırımları kırık dökük sokağın yokuşundan…,
ne geçmişte gözüm vardı, ne de gelecekte;
sağanak bir rahmet içime işliyordu,
ve baygındım,
ah;

/ve dikişleri yeni alı ...

gecenin derinliğinde,
dağılırken tonları kurşunî bulutların,
maçkada/teşvikiyede,
ak martılar yükseliyordu göğe;
özgür ve aç,

bir teksirin üst köşesinden koparılmış,
ki semavî bir elce verilen ve üstünde,
{bir şairim vardı, /üç nokta yan yana/}
dip/notu yazılı ve,
yolda tutulduğu ...

ezelden gelen meşkin ebedi
olsa da hoş olmasa da;
ve öylesi bir mahrumuyum ki,
ayrılığın varlığı mümkünsüz dostun…,
aşk olsun sana, öyle olsun hekimim,
bilesin ki şuurum pek açık bu çivit gecede,
nice evvelki geceler ve sabahlarda,
öğle, ikindi ve akşamlarda
olduğu gibi bilesin,
bile ...

ki; kanlı gözyaşlarıyla,
uyudum ve düşümde,
hep o nar ağacı…,
öylece bana bakar,
dallarını gözlerimden ayırmadan,
hep o kederli nar ağacı…,

küçüldüm rüyaya ve;
içine girdim,
gördüğüm en güzel bahçeydi…,
eğildim, yerde bir eflatun ayrılığın çiçek tozları,
eflatun çiçek tozları her yer,
...

oruç sevenlerin sahurunda,
yüz seksen derecelik görüş açılı
bir lojmanın minimalist balkonundan,
imsak ahirinde;
vaktin o derin mavi karanlığı içinde,
sakıncalı ve kuduz köpekler kadar tehlikeli
uyku bölünmüşlüğüyle dinlenen,
gaflet mahmurlarının cılız ve
gelişigüzel makamlı seslerine ...

XXXII
viraj viraj üstüne geçtiğim yollarda,
etraflıca seyrederken dört yanı,
içinden geçtiğim bu plato
ve şu çam yaprakları üstünde gözümü alan
o kar kristallerinin ışıltısı,
ağırbaşlı adımlarını andırıyor ve
anadolu kadar gurbet çeken bakışlarını…;
ki her vaktin cehd içre,
sevgili ...

ah sevgili hocam, sonbaharım...;
kuru yaprakların uçuştuğu göğün harasında,
ak yeleli bir burak koşturur...,
yorgunmuş, gözlerine sis çökmüşmüş,
ne münasebet,
ve yüzümün kan çanağına,
durgun aksin yansıyor…,

korku tünelindeki gürültü,
içinden hızla geçerken,
aralık kapılar bırakıyordu,
ve hep o; aralık kapılardan süzüldü
o/nun ol tecellisi,
her seferinde açık kalan o kapılardan…,

ve haylaz bir çocuk gibi,
sak/lan/baç zamanı derdi;
- çık ortaya…,

tebessümü ılık taze süt kokusu,
yüzünde iki mürdüm eriği…,
elma yanağında yıldız izi…;
parıl parıl parıldıya koşardım ona,
panayırda kardeşini bulmuş çocuk gibi,
koşardım o, sahipsizlerin icapçısı hekime,
ciğerindeki yar ...

I
heyhat,
bu bir girdap;
kalbimin kuytusundan beni kendine çeken,
kederli dağın, gönül uçurumu…

ah
eyv/ah,
avcıdan habersiz
ırmağa inişi karacanın
ve eğilip berrak suya,
kana kana içmesi kendi kanını,
vurulunca kalbinden…;
ki büyü/d/l/ü suda
kana bulanık halkalar iç içe,
iç içe,
ha ...

yanyana/yanyana/yanyana...,
ceset torbaları;
enkaza dönmüş viranelerimizde
baykuşlara kalmış pencerelerimize,
mavi kar taneleri düşüyor
ve sen bal rengi buğular içindesin şimdi
ki bütün o kuşlar bir dağ evine havalandı,
eski şöminede ve göçmen sobasında
patlayan kozalaklar,
yana yana/yan ...

yaradanın herkese uzanan ve
ışıldayan kolları vardır,
anladım ki;
umut insanın en karmaşık güzelliğidir,
peki o halde dahi,
içimdeki şeytanın yollarına,
kırmızı halılar seren kim…

ki sonunda tükürdüm kalbimi,
ağzımda çivit mavi boya tadı,
süzüldü gözyaşı gibi,
dudağımın kenarından çenem ...

o/nun ismini anarken
yâdıma gelen ismini sevdim,
neyin varsa sevdim senin,
neyin yoksa hepsini,
ne o/na şirk koştum,
ne de ruhunu yoldaşsız bıraktım…,
eşsiz ruhunu sevdim,
benliğimi sana verdim,
ve daha ötesini bulursam aşkın,
yine sana sunacağım,
antik bir sunakta…,

bir itirafta ...

oysa;
çatallıydı dili vedanın,
gelincik şurubum,
kabarmış yüreğinle
köpük köpük...,
bir kızılcık şırası izisin
çatlak dudaklarımda,
sürüngen kalbimin gömlek değiştirmek için,
saklandığı oyukta,
pul pul,
yalnızlığın en korkak demindeyim…,
ah;

merdivenler dayadım ellerinin köprüsüne,
y ...

tebrikler veysi ozanım, ciğerden yazılmış bir koşma...

duymaz eyup duymaz, boşuna bekleme git aşkı iste ondan,

ideolojisi olmaz ayaklar altında kalmanın,
ve ah ki;
evrensel bir buğu gibi göz pınarlarında,
ölümsüzlüğe mütemayil bir nefesken, ve;
kendisinden gayrısını istemez bir kafes müstakili,
ve insanın hayatta bir kere öleceğine kaniyken,
s ...

Dost eski ise düşman olmaz
Düşman eski ise asla dost olmaz

tebrikler,

şu dramatik hayatların çilesini;
bin taneli bir tesbihle vird çeker gibi,
nice empatilerin sabır kuytularında
nefesledim senelerce ibret ve hayretle,
yanık ney nefesleri eşliğinde…,
ve bakıyorum da şimdi yaş almak ...

kâbe kadar yakışır heybetine siy/ah senin aşk,
ve ah/ın vardır,
sabah ezanları içine işlerken,
feryâdın…,
tek göz barakan keza koyu siyahtır,

ah muhabbet demleri daima desturlu hekimim;
kirpiklerinle siy/ah/a bulanmış bal rengi gözlerin,
aşk menzilinin bağlısı ve sadakatlisidir senin…, ...

tebrik ederim sinan bey, hiçliği bilmek yolunda; yol açıklığı diliyorum...

kıpırtısız bir bekleyişte,
yollara kaplı ölü posta güvercinleri…,
kalbimin bileklerini kesen bir jilet gibi,
seviyorum seni…,
bir yanım yaşama,
bir yanım ölüme akarak...,
ah,

içime hücum eden sesin,
uykuma pe ...

erciyesten elbistanın gökyüzüne,
kavisli bir kuşak atan ebemkuşağının,
mordan başlayıp diğer renklerini
üstten seyrederek sevinmek,
muhabbete vesile sayıla dursun,
dünyanın dışına çıkabilen yegâne renktir aşk;

hastaydım adam akıllı,
ve uykusuz kalmıştım günlerdir,
solgun yüzünüzdens ...