Gökhan Oflazoğlu Adlı Üyenin Nedir Yazıları - ...

hiçlik

02.09.2023 - 10:45

Peki hiçlik nasıl oluyor da hiçi aşıyor, çünkü hiç bağımsız bir olgu değil, zaten varolan, yani varlık, aslında, sadece
kayan bir özellikle donanmış ve başka özelliklerle beraber, geçişllilik vasfı var, yani her özelliği girip çıkıyor, ondan
hiç de değil, işte o zaman hiç hiç olarak hiç de barınır hale geliyor, ve hiçden bir kendilik oluşuyor ki, hiç haliyle, hiç de hiç değil artık.

tavsiye

31.08.2023 - 08:50

Hiçbir işe yaramadığı bilinmesine rağmen gene edilir, çeşit çeşit hastalık var işte.

kültür

31.08.2023 - 06:49

Toplumların konusu değildir, çok küçük bir azınlığın kendi çalıp kendi oynadığı bir alandır, tarih boyunca.

yalan

30.08.2023 - 08:29

Ne kadar yalan size iyi gelir a- Hepsi kabulum, doğrusu olmasında b - Her zaman kırıntısı bile iyi gelmiştir, diyenden razı olsun c - Favorilerimden değilse, tereddüt ederim.

Bilgin

28.08.2023 - 06:07

Büyük bilginler, şairler, yazarlar, içinde yaşadıkları toplumun çok sonraları da olsa, övünç kaynağı. kutup yıldızlarıdırlar, ama, gerçekte insanlık ailesinin mülküdürler, herkesi yansıtırlar, ve şekillendirirler, özellikle almasını bilenler için, bu kapsamda, Cumhuriyeti kuranlar da bunu amaçlamışlardı, ve dünyanın görkemini ülkenin görkemine katmayı amaçlamışlardı, ama, güdüklerde toplumun parçasıdırlar, onlar da epey, sakatladılar, zaman ağır aksak da olsa ilerler, ve dökeceğini de geride bırakır.

muamma

27.08.2023 - 03:18

Kendini koparıyor muamma zamandan ve artık var. Ve bu zaman, öncekinin aksine, seraplarının dudakları yorucu bir sonluluk hissiyatıyla kapanmış som abanozlar üzerinde kırçıl bir ürperişte durmayacak, doygun ve ağırlaşmış perdelere karışmayacak, doldurmayacak bir aynayı sıkıntıyla, ki ben o aynada nefessiz, boğularak, bulanıklıkta tamamen yitip gidecek belli belirsiz bir suret kalmayı diledim, ta ki sonunda, o suretin kaybolduğuna şahit olmamak için gözlerimin önüne koyduğum ellerimi bir anlığına çektiğimde, odanın sanki içinde tükendiği korkunç sonsuzluk hissinin pençesinde, o suret bana, bu sonsuzluğun dehşeti olarak görünene dek. Ve aynanın derinlerinde gözlerimi tekrar açtığımda, dehşetin kişisini gördüm, aynanın içinde acıdan ve histen kalanları azar azar yutuyor, dehşetini besliyordu serapların, eşsiz titreyişleri ve perdelerin kararsızlığıyla, kendine şekil veriyordu, seyrelterek aynayı, görülmemiş bir saflığa ulaşana dek, kendini çekip koparana kadar o mutlak saf,
sanki donmuş aynadan, daimi olarak ve mobilyalar, çırpınan yüzükleriyle yığılıp kalan canavarlar kaskatı, yapyalnız can verdiler.

MALLARME, Fransız ŞAİR, 1898

Çev. Ayberk ERKAY.

birlik

27.08.2023 - 03:01

Varlık hem iyilik, hem tanrısallık olarak Bir¹dir, maddi varlık daha yüksek ve mükemmel seviyedeki bir şeyin zayıf bir hatırası olarak önemsenmemelidir, en yüce olan yani tamamen aşkın olan Bir de ne fark, ne çokluk, ne de oluş vardır. O varlık ve varolmama şeklindeki tüm kategorilerin ötesindedir, bizler varlık kavramını tecrübenin objelerinden çıkarmaktayız ve varlık bu nesnelerin kendisine izafe edildiği şeydir, fakat sonsuz, aşkın, bu tüm nesnelerin ötesindedir ve bu yüzden tüm kavramları da aşar, Bir herhangi bir şey değil, tüm şeylerin toplamı da değildir, çünkü O tüm mevcudiyetten öncedir, bu nedenle sıfatsızdır.

Plotinos, Antikçağ Mistik Filozofu, 270, 65 sene yaşamıştır. Gazali, Kierkegaard, Simone Weill, familyasından denebilir.

İyi

26.08.2023 - 09:24

Zaman değişir, arzular da, biz değişiriz,
ve kesinliklerimiz, yeryüzünün esası değişim,
yeniler kendini daima çağlarca, hiç hayal edilmemiş,
yeni şeyler etrafımızda daha, şeytan üzücü bir
hatırlayış olur, ve iyi, birazcık iyi, özlem. Ve değişimin
ötesinde her yeni gün şaşırtan bir değişim getirir, hiçbirşey
bir şeyi değiştirebilir.

Luis De CAMOES, Portekizli DAHİ ŞAİR. 16. Yüzyıl.

Çev. gökhan.

şehir

23.08.2023 - 09:21

Nagehan ol şara vardım, Ol şarı yapılır gördüm,
Ben dahi bile yapıldım, taş u toprağ arasında.

Ansızın şehre vardım, Ol şehri yapılır gördüm,
Ben dahi bile yapıldım, taşla toprak arasında.

Hacı Bayram Veli, 15. Yüzyıl, Türk Kültürü.

övmek ve övülmek

23.08.2023 - 08:38

Ne kadar övülmeniz sizce uygundur a - Valla, ne versen gider, gayya kuyusu mübarek b - Geçen öve öve bitiremediler, utandım, c - Bence bir konuyu ihmal ettiler.

saçmalık

23.08.2023 - 07:52

Vatandaş saçmalık deyince ne anlıyorsunuz, a - Abartmamış derim, b - Hayat zaten saçma, nedir sorun c - Bugün
gene formundasın d - Yakışır abime.

yalan

21.08.2023 - 16:14

En çok hangi yalanları seversiniz. a - Valla ben ayırmam, hepsi çocuklarım gibidir, ayrı ayrı severim, yeter ki bana iyi hissettirsinler b - Gerçeğinden ne gördük ki c - Böyle iyi, şikayetçi olmamak lazım.

özellik

21.08.2023 - 15:27

En beğendiğiriiz özellikleriniz nelerdir, a - Mış gibilikte üstüme yoktur b - Herkes çok başarılı olduğunumu söylüyor,
ben de artık benimsedim c - Samimiyet iş açıyor insanın başına.

neden

21.08.2023 - 05:13

Nedensizlikten bir medeniyet ölçüsü çıkarabilir miyiz, eğer çıkaramazsak, zaten sallantıda olan gidişatımızdan çok uzağa gitmekte olduğumuz kesin değil, geriye kalan herşey viral kargaşa. Acaba - neden - den geçmek için aşırı insani olabilir miyiz. Sonuçta gündeliğimizi yaşarken karanlık, kafası karışık bir biçimde bunu anlamamış mıydık, kendiliğinden, bilinçsizce, - nedensiz - in tüm nedenlerden, akledişlerden, daha güçlü, daha yoğun olduğunu biliyoruz. Bir çiçeğin açması, bir tebessüm veya bir şarkı gibi.

Ve burda, eşyanın listelendiğini gördük, hepsi arafın girdabına kapılmış,
merkezleri bir döne döne, sonuna dek, sayısız, anlamsız ve amaçsız, ama,
bir ismi var, anlamsızın kalbi atıyor, ve sayısız yıldızlardan bir örtüsü.

Conrad AİKEN, Amerikalı Şair, 1973

Jean LUC NANCY, Fransız Filozof, 2021

kavrama

20.08.2023 - 11:58

1800 lerin sonlarında Viyana Üniversitesinde Franz Brentano, Psikolojinin temellerini atarken - aynı zamanda rahiptir, Swift gibi - , sınıfında öğrencisi Freud ilk derslerini alır, ama, travmatik çocukluğunda, hakir görülmenin sancısıyla bir küskünlüğe evrilir, tıpkı Darwinin on yaşında kızını elinden alana küskünleşmesi gibi, ilk modernin endüstriyel şehirli yapısının sesleri de duyulmaya başlar, Spinozadan derin etkilenimi olan o dönem entelleri, ben diyen yeni insanla kendi seslerini çıkarırlar, ama, bir uyum da yoktur bu seslerde, daha çok teknikle kolaylaşacak yaşama bir tapınma halini alır, ama, öyle bir tanrısallaşma da kurbanlarını çağırır, yani Allahın barışı koruyun çağrısının yerini, kendileşmiş bir tanrının vahşeti konuşmaya başlar yavaştan, hiçbir alakası olmayan Spinoza bile artık ateist diye yorumlanır - aslında panenteisttir - yani, sonsuzun dışından hakim bir Tanrıyı öngörür, öncülleri, Hallac, Mevlana vb. bunu ilk farkeden - Adam Tanrı sarhoşu - diyen daha yirmibeş yaşında mistik tecrübeyle, duymazdan gelinir, ve yeni yüzyılın başında kırım başlar elli yıl boyunca, yani Tanrının yerine kendini ikame edersin ama, bedelini de ödersin, Gottliebin dediği gibi iraden özgür burda ama, sonuçları değil. Bugün bu psikolojinin daha yumuşatılmış ruh irdelemesi Borgna, Rollo May da görülür, ki kanımca çok daha başarılılar ve taşlar biraz daha yerine oturmuş halde, meraklısına tavsiye ederim, asıl yarar neliğini öne çıkarmak, daha önce belirttim, ezber imhadır, örneğin Melankoli için, meyus, miskin bir hal olarak tarif edilir, halbuki yaşamın sevincinin soldurulmasında insanların düştüğü duruma bir yazıklanma halidir, yani kaçırdıklarına hayıflanır, göremedikleri için, ahireti saymıyorum.

güdücüler

20.08.2023 - 10:47

Aslında kurulumunda hayvanı güdüleri olan bir varlıkken - Dahi Psikolog ve Filozof, Freud, hayvani güdülerimiz alttan sürekli iter - der, yani Kurandaki - Esfeli safilinin, kanıtlanması - , ama, rehberle esaslara bağlanan iman ömür sürecinde insanlaştırır, taviz vermeden ipi göğüsleyen de, bir kabul hakkı daha kazanır, bu iş burda bitmez, burda esas şekil değil, özdür, yani kılık kıyafet yönetmeliği değil, kimen ne kadar zarar verdinle ilgilidir, ve Ataların Cengizin Ordusunda kıyıcı iken, rehberle, yüzyılllarca dünyaya, barışı yaşatan, buna zarar verenleri de iptal edenler olmuşlardır. Emir demiri, kesmiştir.

bilim

20.08.2023 - 10:14

Deneyip, yanılma payı çok uzun süreler gerektirse de nihai sonucu kesinlik kazanır, ama, ahlak daha kesindir, çünkü uygulanışında bir bilerek yapılan bir hata bütün kesinliği iptal eder, mesela, sağlam bina yaşatır, bilimsel, ama, süte su katan bir mühendis ihlal eder, insanlar zarar görür, ahlak.

anı yaşamak (carpe diem)

19.08.2023 - 05:12

Jean Luc MARİON, Fransız Filozof ve İlahiyatçı, Mistik Tecrübeyi tarif ederken bir çerçeve çizer, bu felsefecilerin Tanrı kavrayışı değil, Mistiklerin Yaşayışı anlamında - doygunluk - olarak açıklar.

-- Sezgiyi aşan, kontrol edilememekle çerçevelenmiş olan, belli bir tür gerçeklikdan söz edilmeli. Kendisini anlamlandırabileceğimiz bütün anlamların ötesinde ve üstünde. Onun zuhur edişini kısıtlayabileceğimiz, herhangi bir anlamlı biçim, veya kategori yoktur. Onu öngörmek de ihtimal dışıdır, zira onun verilişi herhangi bir zorunlu durumu aşar. Burada mesele bunu sınırlı bir kavram içinde algılama değildir, zira o söz konusu kavramdan her zaman taşar. Onun bu fazlalığını herhangi bir kavramla kuşatmak olası değildir.

YALAN GİBİ.

Zaman da yarılır, beynim de, azgın sular dolar,
tenim dağılır. Burda eski bilgilerin hükmü yok.
Yenilerine de benim gücüm yok, dağılsa şekiller,
uçsam tüy gibi, sonsuz saltanat bir an gibi. Dinlemeyin
beni, bütün söylediklerim, yalan gibi.

gökhan, 21 Kasım 2004

Armağan

18.08.2023 - 16:54

Tanrı ilk verendir, o verir¹in armağanı olduğundan Varlık vermeye aittir. Bir armağan olarak Varlık verme¹den atılmaz, Varlık ın mevut olmanın şekli değiştirilir. Mevcudiyete olanak vermek olarak, o açıkta olmaya aittir, açıkta olmanın armağanı olarak o verme, içinde tutulur. Varlık var değil, Vardır. O açıkta olma olarak Varlığı verir, açıkta olmanın armağanı olarak verme içinde tutulur. Varlık var değil. Vardır. O mevcut-olma¹nın açıkta olması olarak . Varlığı verir.

Heidegeer, Alman Filozof, 1976

Yani biz oluşta nitelendirilen, oluş halini öncelinde edinmişizdir, ve sonra ideali ile biçimledirilmiş bir varlık hakkını armağan içinde oluşturulmuşuz, ve kalanı kendimiz yapabilme iradesiyle, oyuna dahil ediliriz, yani öncel, bizim devamlılığımızıda işaret eder, bu edimlerimizin geçmişi ve yerleşik olanla ilişkisinde kesinlik kazanacak bir ödev olarak, yerleşik olanla ben arasında diyaloğu şart koşar, yani burdalığım, sonramın da tamamlayıcısı olabilmesi için bulunuşta öncelimi görmezden gelemem, va katkı yaparak gelecek olurum.

olanaksız

18.08.2023 - 11:12

Burda olan varsa, başka yerde olanın olanakdışı olması, olanın mantığına ters değil mi, mantık bir gerçeklik verisiyse, burdaki mantığı gerçekdışıdır kabul etmemiz, mantıksız olduğumuzu göstermez mi, her olan aslında başka bir olana işaret ediyorsa, burda olanla sınırlamak biraz kafanızın son çalıştığı saatleri göstermez mi, şifa versin, neydi o.

imkan ve kabiliyet

17.08.2023 - 21:36

Şu halde imkan, zihni bir niteliktir, yani zihinde olan özel bir varlık türüdür. Fakat akıl, bu zihni niteliği dışarıda olan
bir şeye izafe eder, ve bazen de zihinde olan bir şeye izafe eder ve bazen de hem zihne hem de dışarıya nispeti eşit olan mutlak bir hükümle hükmeder.

Molla SADRA, İranlı İslam Filozofu, 17. Yüzyıl,

Güçlü bir ailenin tek çocuğudur, ona rağmen döneminde, Spinoza gibi,epey sıkıntı yaşatılmıştrı, şimdi İran dünyaya kendini kabul ettirmiş pek çok ismi olmasına rağmen, onu ayrı bir yerde görür.

katılık

17.08.2023 - 20:39

Katı eksik olduğu için mi fazladır, fazla olduğu için mi eksik, tamamıyla eksiği arasındaki fark, hiç eksilememiş olduğu eksiği midir, birikmiş eksiklerinin tamamına yetmemesi mi.

Edgar Allen Poe

17.08.2023 - 18:51

Son olarak, beyanımı daha açık belirtmek gerekirse, Poe, hem asil fikirlerinde hem de muziplikte her zaman müthiş biriydi. Vasatlığın girdabında, maddesel mükemellik aşığı olan bu toplumda sürprizlere istekli, hayata aşık olan bu toplumda, yalnızca metafiziksel zekilikte, fikirlerinin büyüleyici ve uğursuz güzelliğinde, analizlerinin sıkıntısında muhteşem olan değil, aynı zamanda bir karikatür olarak muhteşem, ve daha az muhteşem olan bir
adam ortaya çıktı, çünkü o asla bir hilekar değildi, hepimiz iyi olarak doğduk diyen üç kağıtçılar unutuyorlar mı, tıpkı yanlış yola saptırılmış eşitlikçiler gibi, hepimizin kötülük damgasıyla doğduğumuzu unutmuş gibi yapıyorlar,
bu harika ifadeye benim yaptığım gibi yapmış olsaydı, aptalları uzaklaştıran şairin alaycı kahkahası ile nasıl gülerdi. miskin gözlerimizi ve sağır kulaklarımızı pusu delip geçen o gözlerle çimlerin uzama sesini duyabilecek o kulaklarla karşılaştırmalı mıyız, dünyada güzellik fikrine en düşman olan faydacılık fikrinin herşeye baskın geldiği ve üstünlük tasladığı bir ülkedeydi. ancak insan zihinlerinin ikiyüzlülüğü ve rezilliği sayesinde daha korkunç olan bir zindelik daha var. Ders verme sapkınlığından bahsetmek istiyorum, kişi kendi içini araştırmak, yüreğini sorgulamak, coşkulu anılarını hatırlamak isterse şiirin kendinden başka hiçbir hedefi yoktur, salt zeka gerçeği hedefler, zevk güzeli ortaya çıkarır ve ahlak duygusu bize doğru olanı öğretir, kötülük, adil ve doğru olanı yaralar, zekaya ve bilince başkaldırır ancak uyuma karşı büyük hakaret ve ahenksizlik olarak o bilhassa şiirsel zihinleri yaralayacaktır. Zihnin mezarın ötesinden ihtişam belirtileri göstermesi aynı zamanda hem şiir tarafından hem şiir aracılığıyla, ve hem müzik tarafından ve müzik aracılığı ile olur, böylece şiirin ilkesi kesin ve basit bir şekilde insanın üstün güzelliğe karşı duyduğu arzudur. ve bu ilkenin ortaya çıkışı ise ruhun bir coşkusu,
bir heyecanındadır. hırstan tamamiyle bağımsız, uyumsuz bir tonun salt güzelliğin alanına getirilemeyeceği kadar doğaldır, şiirin doğaüstü bölgelerinde ikamet eden salt arzuları, zarif melankolileri, ve asil çaresizlikleri, karalayamacak kadar tanıdık ve şiddetlidir. onun hayal gücü, bir dahinin görüş yeteneği olmayan hiçbir ölümlü tarafından görülemeyecek dünyalardan gelirdi. kötü kalpliliğe hakaret etmekle suçlandı, Poe bir şiir ekolü haline gelmiştir, onun aklı başında karakterine ışık tutacaktır.

Baudelaire, 16 sene emek verip şiirlerini çevirdiği Edgar Allen POE yu yorumluyor.

Çev. Kübra KAVASÇİNAY.

resim sevinci

17.08.2023 - 11:44

Örneğim Van Gogh un resimlerindeki renkler bize ait renkler değildir, ama, bize de aitmiş gibi görünür, ortak dünya temsili için, halbuki bizle alakalarını çoktan kesmişlerdir, duyularında yansıyan bir sevinci renkler olarak yansıtır, ancak, bu dünyaya mal ettiğinde yerini bulacaktır o sevinç çünkü, yani yani başka varlıklar, varlığa aynalık edecek, ondan yansıyan başkalarına geçerken, gene sonsuzca geri dönecektir, burda tam anlaşılmasa da sevinç onu anlayacaktır.