Kristaller gibi ışıdı güneş donmuş dallarda.
Buzlar çözüldü,çığ düştü,karlar eridi,dereler çağladı.
Isındı,soluklandı hayat başladı yumuşayan toprakta.
Kökler özlemle kıvrıldı,uzadı can suyuna erişti.
Tomurcuğa,çiçeğe durdu,çırılçıplak narin dallar.
Kırmızı,yeşil,beyaz rengarenk halılarla süslendi kırlar.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
