Şaşırma bekrinin hocalığına,
Fare aslan olmuş, tavşan at olmuş,
Dünyanın çivisi çıkmış yerinden,
Puştu, pezevengi “er” zevat olmuş! ...
Milletim, sultanım, tacımsın diye,
Ekmeğini çalıp, hödüklüyorlar,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta