Ben değil biz olma sanatı sevgi
Tek yürekte tek can kalan utansın.
Aniden değişir her şeyin rengi
Alı boynu bükük kılan utansın.
Ruhunun ilacı, şifası sevgi
Biçare hastayım diyen utansın.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Utansın....
Derin bir şiir. Duyarlıklarımızı felsefi bir yoğaltıma tabii tutuyor. Her imge yeni çağrışımlara gebe. her okuyuşta, özle bağlantılı yeni yorumlara kanat açabiliyoruz. Boşuna dememiş Koca Homeros, 'şiir sözün kanatlı olanıdır' diye!
Baştan sona çok güzel.... Ama ben en çok
'Ben değil biz olma sanatı sevgi
Tek yürekte tek can kalan utansın.'
dizelerini sevdim. Çerçeveledim, astım kalbimin duvarlarına.. Bir kez daha tebrikler biribirinden güzel tüm şiirleriniz için. Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta