09.05.1985 / istanbul
Ben her zaman ki gibi inzivadayım görmem gerekenleri görüyorum kendime de hiç acımıyorum
Sayende derde bilenmiş sır küpüyüm
neresinden bakarsam bakayım kaldıramadigim onca yükün altında gözlerimin içine bakıp çekip gideni ne yapsam unutamıyorum...
gecenin issız saatlerinde kaç idam döktüm satırlara bilemezsin,
Dünyanın bu denli çıkmaz bir sokagi olduğunu da bilmiyordum bunu da öğrendim...
Ey istanbul sen kaç gömlek eskittin kirli aşkların sahipsiz yatağında....?
Dur
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Duygu yüklü şiirinizi
beğeni ile okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta