Taş olup çöktüğümüz andır vakit derinlerimize
Sevginin bulutlarını okşar iken bir çocuk başımızın üzerinde
Gözlerimizde utançlı bir efkârdır çok uzağımızda kanayan
Hangi el koydu yolumuzun üzerine bu biçimsiz taşları!
Sessizlik ertelenmiş yasak bir gülüştür yüzümüzde
Her şeye rağmen, yine de!
Bir günah işledim bin af diledim
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
Devamını Oku
Üstünde durmasan ne kaybederdin?
Hemen her fırsatta bir tokat gibi
Yüzüme vurmasan ne kaybederdin?
Neyin eksilirdi beni affetsen ?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta