Sesi kısılıyor kalbimin Ünzile
Yüzüme, solgun fotoğraflardan kalan
Güneşli desenler çiziyorlar
Gülmeye çok yakın ağlamaklı
bir haritada
kala kalıyorum öylece
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Mutluluğu değil,mutsuzluğu bilmek; mutluluğun kapısını açan anahtardı.Dedim ben de.:))
Sevgiyle,tebriklerimi bıraktım...
Şiirinizi
beğeni ile okudum
Dilin söyleyemediğini kalem söyler..
Yüreğine emeğine sağlık Şairem..
Selâm ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta