Daha ayrılığın gözyaşları kurumadan
Özledim seni vuslatın kadını
Vurgunlar yiyorum, yokluğun tenhasında
Ben sana vurgunum, vurgunlarsa hep bana
Oturup hazan yapraklarının arasına
Bedenimin her zerresinde aşkı
Sensizde yaşıyorum
Bırakacaksan, tutma ellerimi
Yarını olmayacaksa
Esiri yapma aşkın Aysel!
Bu gece ayyaşım
Hem de en kralından
Meyhaneler dar gelir bana
Tüm sokaklar, caddeler benim
Birde sırtımı köşe başı duvara yasladım mı?
Değmeyin benim keyfime
sen güldün mü
bahar gelir yüreğime
dalları saran yapraklara nispet
dolarım kollarımı beline
sana taparcasına
Bu sevdanın da zamanı dolmuş
Yolumuz balıkçı meyhanesi
Bu aşkın sonunu da içerek
Şarkılarla, rakkaselerle kutlayalım
Mutluluğun yalan,
Ah! Anlaşılmaz dünyamın
Anlaşılmaz sevdası
Kavuşabilmenin yakan ateşi
Kaç kış geçti üzerinden sayısız,
Yine de söndüremedi
İçimdeki bu ateşi
En ağır yük
Sevgini koydum yüreğime
Yağmur yağıyor
Islanıyorum en alasından
Gelip yüzümü güldüreceksen eğer
Sırılsıklam olmuşum ne gam
Çınar’da sensiz, tenhalarda bir ben
Biçare, deli divane dolanıyorum
Karanlık gölgenin üstüne çöküp,
Caddeler nefessiz kalınca,
Dükkanlar kapanıyor birer ikişer
Yaşamın kıyısındayım
Ne yaşanmışlığım
Ne de sensizliğim
Yolun sonunda ve sensiz
Hala bir umut tüccarıyım
Kötü yola isteyerek sapmadım,
Hele sana bilerek kötülük yapmadım,
Sen ne dedin de kanmadım,
Ama hala seni inandıramadım.
Her söylediğimi kötüye yorma,
Beni üzüntülere boğma,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!