Çınar’da sensiz, tenhalarda bir ben
Biçare, deli divane dolanıyorum
Karanlık gölgenin üstüne çöküp,
Caddeler nefessiz kalınca,
Dükkanlar kapanıyor birer ikişer
Yaşamın kıyısındayım
Ne yaşanmışlığım
Ne de sensizliğim
Yolun sonunda ve sensiz
Hala bir umut tüccarıyım
Kötü yola isteyerek sapmadım,
Hele sana bilerek kötülük yapmadım,
Sen ne dedin de kanmadım,
Ama hala seni inandıramadım.
Her söylediğimi kötüye yorma,
Beni üzüntülere boğma,
Hava çok soğuk, üşüyorum anne
Senin yanında hiç üşümezdim
Biliyorum sen hep yanımdasın
Ellerimi hiç bırakmadın, tutuyorsun
Ben yine de senin yanındayken bile çok özlüyorum anne
Gözlerin ağlıyor anne
Beyazım olmanı istedim
Sen hesapsız grilerde geziyorsun
Düşün bunu bana neden yapıyorsun
Çok uzaklardasın anlıyorum
Dokunup tutamıyorum benden kaçıyorsun
Sol yanım ağlıyor, sol yanım kanıyor
Herkes aşık olduğumu bilmeden beni deli sanıyor
Yıldırım çarptı, şimşek çarptı ölmedim de
Gözlerine vuruldum, şimdi sayende her gün ölüyorum
Unutmak istesem de unutamıyorum
Kelimelerim küstü anlatmaz derdimi
Hazan mevsimi gelip süpürüyor aşkımızı
Sen benden gidiyorsun, biliyorum
Susturamam dinmez, gözlerimin yaşı
Şimdi renkler solgun
Yaşamın kıyısından sokulan bir adam
Usul usul kayıverse hayata
Hiç düşünmeden sokuluverse
Benliğine işleyen dumanı üfleyerek
Gece zifire boyansa
Görmese kimse kimseyi
gül yüzün
gün ağardığında
çiçek misali açar ya
diner içimdeki tüm fırtınalar
ben sana tutsakken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!