Nefes alamıyorum sıkıyor beni kazaklar
Sinirlerim gergin daraltıyor içimi yasaklar
Bir yol olmalı bir çare bulmalı buna
Yinede bir umut ışığı olmalı aydınlığa
Refah getiren sınırlar koymayan bir yol
Uzakda olsa mutluluk getiren bir yol
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
