Şairleri var kadınların;
onlar, ilmek ilmek işler harfleri —
kelimeleri, dizeleri.
Ete kemiğe bürünür hayaller,
kan dolar damarlara,
Kalbime prangalar vurup gitti!
Kalan,
bir dilim keçi peyniri;
bir galon boş şarap şişesi,
birkaç satır…
Ben karanlığın cehaletinde doğdum.
Umut değil — öfkeydi yastığım.
Dostlarım, zehri usulca sundu...
Sevdiğim — susarak mezarımı kazdı.
Aşktı ilk düşmanım,
Küçücük bir kuş doğdu avuçlarımda;
tüyleri bembeyaz,
ürkek, kanat çırpıyor,
ellerimde şarkılar söylüyor —
cankulağımla dinliyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!