Bu akşam serin bir hava var İstanbul'da.
Ruhumu okşayan dişi bir rüzgar,
başıboş dolanmakta.
Yaşama kararsız bir sesleniş —
endişeli bir gidiş...
SERSERİ MAYIN
Gelmek istesem de gelemem;
bıraktığım yerde değilsin.
Bana kalırsa,
kahpe rüzgarın savurduğu bir yerdesin.
Gidilecek bir yer değil,
bilinmeze yolculuktur mutluluk.
Tek bir şey değil —
birçok şeyin toplamıdır mutluluk.
Ben—
Her akşam saat on ikide,
Taksim Meydanı’nda
otuz yaşında bir kadınım.
Omuzlarımda günün ağırlığı;
Ben seni bekliyorum
sen beni,
birbirimizi bekliyoruz.
Bizi hiç beklemeyenlerin
yanında...
UNLBBCN
Sana Kuzey Rüzgârlarını gönderiyorum;
kelebeklerin sonsuz renklerini,
şırıl şırıl akan derenin sakinliğini,
serinliğini gönderiyorum.
Denizlerin "aşk aşk" diye seslenen dalgalarını,
’’Hayat her zaman güzeldir.
Yeter ki sevmek için bir nedenin olsun.
Sevmek için, çok yakınında olmaya gerek yok.’’
Ben Güneş’i seviyorum; ısıtıyor dünyamı,
aydınlatıyor karanlıkları,
Üçüncü Cemre
(Bir Vicdan Çağrısı)
Yüzünde derin çizgilerle,
tüm yaşanmışlığıyla bir kenara atılan
yaşlı adam uyandı uykusundan.
10 Ekim 1928 İstanbul
10 Mayıs 2008 Milano
Leyla Gencer in ardından.
Sabah- sudan çıkan turkuaz bir kedi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!