Hayal Çağırmak
Neslihan’a
Şimdi seni düşünüyorum.
Mektup yazsam, adresin yok.
Telefon açsam, numaran yok.
Bir İstanbul Gölgesi: Los Angeles'ta Bir Akşam
Buralardan bir şekilde ayrılan azınlıklar, gittikleri yerlerde hep buranın hasretiyle yaşamlarını sürdürdüler.
İşim gereği gittiğim Amerika’da, Los Angeles’ta bir Ermeni kadınla tanıştım: Bayan Anet.
Yıllarca İstanbul’da yaşamışlar. Tam bir İstanbul hanımefendisiydi. Yanında çok yaşlı ama bir o kadar sevimli annesiyle yaşıyordu.
Akşamdan kalma Pera;
arpasuyu, anason kokuyor!
Bir de buna kesif bir idrar kokusu karışmış.
İĞRENDİM!
Hafif hafif yağan yağmur,
Sokak Köpekleri – 10.10.2005
Adı üstünde: Sokak köpekleri, sokağa aittir.
Bir yandan sefaletin simgesidirler;
bir yandan ekmek peşinde koşmanın,
Zorlu yolculuğum geçen gün başladı.
Saat sabahın altısı.
Ezanlar okundu,
çan sustu!
Azrail nefesini ilk kez tuttu.
Bu sabah değerli sözler ektim
Kapıdağ Yarımadası’na.
Çocuklar, gençler toplasın.
Yakında, çok yakında
karabulutlar yok olacak.
Altın kısrak ayağa kalktı
uzun süren uykusundan —
gökyüzünden, dünyadan.
Yabancı bir karanlığın
gölgesi düştü önüne;
TORONTO / KANADA
Bazı soğuklar içten gelir.
Dışarıda keskin bir soğuk esiyor.
Toronto — eksi yirmi beş derece...
Ayın mor ışığı —
SUÇLU ONLAR
(Özgecan ve Nuh’un ardından)
Hüzün ve kendini bırakılmışlık,
kar yağdığında daha belirgin çarpıyor göze.
Hasretin kuytularında gözyaşı çeşmesi kurudu; bıçak kemiğe dayandı!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!