Ummadığın Taşlar Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sakın hiç kimseyi hafife alma;
Ummadığın taşlar ne başlar yarar.
Batacak sandalı ummana salma;
Ummadığın taşlar ne başlar yarar.

Kola her takılan kolçak değildir,
Her ekilen bitki burçak değildir,
Gördüğün her köçek, köçek değildir,
Ummadığın taşlar ne başlar yarar.

Herşeyde her zaman yoktur belirlik,
Defineyi gizler çok viranelik,
Bir dehayı saklar bazan, delilik,
Ummadığın taşlar ne başlar yarar.

İnsanlar herkese önem vermeli,
Aptal zannettiğin belki bir veli,
Üstüne tedbirsiz gidilmemeli;
Ummadığın taşlar ne başlar yarar.

İğneli arıda ballar yok mudur?
Yapraksız ağaçta dallar yok mudur?
Menzile çıkmayan yollar yok mudur?
Ummadığın taşlar ne başlar yarar.

Boşa gün tüketme, gerçeği ara,
Öyle yoldan git ki; gerçeğe vara,
Hükmetme hor görüp yoksulluklara;
Ummadığın taşlar ne başlar yarar.

(ERZURUM SANKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 13-14/100)