Ümit Işıkdağ Şiirleri - Şair Ümit Işıkdağ

Sensizlik sevgilim
Senle olmaktan da zor
Yıkıldı hayallerim
Kalbim yolunu gözlüyor
Sensizken gözlerim
Bir başıboş bakardı

Ey sen kendini bilmeyen insan
Ben benim de söyle sen kimsin
İnsanı üzmeyi zevk sayan insan
Allah sana da iyilikler versin

İki kitap ile adam olunsa

Bambaşka bir dünyada
Sevdalı bir biçimde
Elimde bir fener var
Kalbim yanar içinde

Duvaksız bir gelinin

Kel oldum keleş oldum
Beş paraydım beleş oldum
Onca çileyi derdim de
Artık çilekeş oldum

Kalk yumurcak
Gidiyoruz...

Tereciye tere satmaya
Eşşeğe ot atmaya
Derde dert katmaya

Can gidiyor hem en derinden
Can gidiyor canan elinden
Canan acısı can'ın dilinde
Canan acısı can'ın kalbinde
Can buradan çekip gidiyor
Can buradan akıp gidiyor

Gül kopardım diken battı karaydı hep sızılar
Kara kalem ak kitaba yazdı hergün sızıyı
Ömrümün defterinde çevirdiğim her sayfada
Hem acı hem tatlı ama hep adın vardı

Güz geldi salkım koptu üzüm düştü dalından

Dert fikrine alıştım
Gözler yosun bağladı
Ben aşka aşık mışım
Kalbim şimdi anladı

Kış sessiz soğuk rüzgar

Herşey kafi,
Yorgunluğum dün kadar
Anlam baki,
Sonsuzluğum an kadar

Kader fani