Ümit Işıkdağ Şiirleri - Şair Ümit Işıkdağ

Bir acı kahve gibi her an aklımdasın
Her günbatımında sensizlik ellerimde
Dudağımda hala o sıcacık nefesin
Her an sesin titrer gönül tellerimde

Bir buruk anı gibi,sensizlik ellerimde

bir ağustos gecesi
geç saatte tanışmıştık ya
şimdi yine öyle
bir ağustos gecesi
aklımıda ismin ve
kulalığımda sesin

Mezarımın üstünde
Senin adın yazacak
Sensiz öldü derlerken
Mezarım kazılacak

Mezarımın yanında

Çıkmazlara inat
Ben yol gibiyim
Yalnızlığa inat
Gel düş vereyim
Gel yanıma yamacıma
Sen düş bebeğim

hüznüm ara sıra üç dalda üç yaprak
düşer peşi sıra kuruyunca bu toprak
tane tane düşer gözümdeki yaşlarım
ağır basar hüzün çaresizdir kışlarım

gönül yalnız koyar yıldızsız semalarda

Uzun zaman koşturması
Hava soğuk isli Ankara'da
Gözlerimin buğulu sancısı
Aklımda sana ait silik bir resim var
Ve hala unutmadım bak ben seni

Hayatı şiirsiz geçirmeye inat
Herşeye şiir yazdığımı söyleyenlere inat
Okumadan şiirlerimi beğenenlere inat
Bir şiirimi bile bilmeyen –dostlara! -inat

Duygusallığı aptallık sananlara inat

Sözün bittiği yerde başlar bir şiir
Onsuz bir yalnızlıktır bazen bir şiir
Ezgisiz bir beste kulakta şiir
Şiir bazen sevgiyi taşıyan nehir

Aslında

Sevda odasının kapısı kırık
Geçsen de durmaya olmaz mecalin
Bu sevda öyküsünün yarısı yıkık
Kahraman olsanda bilmezsin halim

Sigaramın ucunda dertler tütüyor

son bakışın beni yakıp da gider
elleri elimde yar bakıp da gider
bin hücremde onun ismi varken
sevda bana yakın ona uzak derken
yelkenliler her akşam gurbetten dönerken
yar beyazlar giyinmiş ah çekip gider