Ne zaman içimde ümidin ışığı belirse,
Aydınlanmadan sönüyordu
Hani biraz uzun sürse diyordum
Olmuyordu...
Yönlendiren biri mi vardı bu ışığı,
Zaman zaman içimi derin bir coşkuyla patlatıp bana sonsuz bir güç veriyor,
zaman zamansa o gücü çekip ümitsizliği enjekte ediyordu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var