Garip yolcularız biz bu âlemde...
Meşakkat çöllerinin urbanıyız...
Neşeli görünsek,yahut mâtemde...
Er geç, kaderin birer kurbanıyız...
Bu Ülke hepimizin: hava, hayat, hürriyet...
Huzurlu basit yaşam, aşk, evlilik, zürriyet...
Ne ırktan olursan ol, kini kanı bırak gel;
Cennet sulh içindedir, sükûnete gayret et...
Nedir; töre diyerek, öz kızını öldürmek...?
İnsan,bir işe başlar; îfâsı,senden...
Her derdin çâresi var; devâsı,senden...
İyi teşhis,tedâvi,sıhhat sebebi;
İstemezsen,dert azar; şifâsı,senden...
Çamur kalıpta canlar; nefhası,senden...
Yazdıklarından belli; yoz dağın, boz ayısı...
Saysan, bu nâmertlerin, binlercedir sayısı...
Şehite acımaz da, ölmüş çakala acır;
Sanki, içi, irin dolu bir cehennem kuyusu...
Kin ve nefret yobazı; inatçı kâfir, nâdan...
Yerde çiçek,dalda çiçek,havada envâi çiçek kokusu
Zümrüt yamaçlarda,vâdilerde,denizlerde çağıldayan su
Mevsim bahar; yine cennetten ödünç almış dünyânın dokusu
Güzellikler içindeyiz,sevgiyle yürüyoruz elele
Korkma meleğim; bize vız gelir dehrin yaşam denen kâbusu...
Her türlü silahını topla gel ! ...
Ardına tak bütün kahpe dünyâyı...
Sarfettiğin bombalardan inlesin ebet,ezel...
Uçakların önlesin alnımızı aydınlatan ziyâyı...
Yine de yenik düşeceksin er geç
Allah,vatan,hürriyet diye çarpan yüreklerimize
Dünyâda hiç bir nesne meyil etmeye değmez...
Soyu asil küheylân nâmerde boyun eğmez...
Faziletli insanı hazineye daldırsan;
Kendisinin olmayan tek kuruş dahi yemez...
Ağzımızla kuş tutsak da rağbet görmez sanatımız...
İltimaslı at birinci,bizim uçsa da atımız...
Kuralları kalleş yazmış,hüküm ise nâmerttedir;
Kadersizler yarışması; ki o,bizim hayâtımız...
İster bahar olsun mevsim; ister yaz,ya da kış...
Şans yâverse,umutlandırır cihâna bakış...
Ezelden kara bahtlı gelmiş ise dünyâya;
Çiçeklere garkolsa, onun için karakış...
Gayret eder,onarır,ellerin olur alkış...
Kılıçların sert hükmüne kaç asır uydu dünyâ? ...
Çifte su verilmiş çelik ne kadar yürek deşti? ...
Silâh; hakkı,adâleti sunmak içindi güyâ
Ve Allah'ın yarattığı tüm insanlar kardeşti...
İnsan; dostum diyerek,diğerine çukur eşti...
Silâhlar geliştikçe,insan daha iğrençleşti...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!