gerçek olan tek şey anladım ki
sadece aşk
yaşanırmı yoksun duygulardan uzak
daldaçiçek karatoprak bir avuç mutluluk
gerisi boş boş
anladımki elde kalan
Her sabah seninle uyanırım günaydın
Gönüllü arkadaşınım hiç usanmadım
seni sevdiğimi söylemek den
seni ruhuma sıkıca giydirmek den
Ben nur dan yaratıldım
Ben türlü meziyetlerle donatıldım
ben tüm canlılardan üstün vasıflandırıldım
Ben bu dünyaya atıldım
Ben yalnızdım
Ben yalnız yaşayamadım
Bizim oralarda çok konuşulmaz,
ayrılık özlem kelimeleri,
Susup beklenir gari
Iraklara bakıp bakıp iç çekilir
Göreslemektir bu iç sıkıntısı
Biz öyle konuşuruz,kendi kendimizle...
yaşımı aşmış yaşadık la rın
gençliğin elinde kum
kayıyor bilinmezliğe
cevher değerin de yılların
erimiş serap gibi beyhude
senmiy din gözü kara
Gözlerimiz konuşurdu hep
bizhiç konuşmadık..
hiç ellerimiz değmedi birbirine
gözgöze geldiğimizde...
defalarca birbirimizin olduk
gözgöze.
kendime dönüyorum
içime kapanmadım
dışarıdan öyle görünsede
düşünüyorum lakin bana göre
nerede yanlış yaptım diye
dürüst olmanın düzgün olmanın
Bir mavisin gökyüzü kadar derin
güneşin sıcaklığın da koşulsuz sevgi
zaman durdu geçmek bilmiyor saaatler
hani birşey olmazdı sana
deli dolu yaşamında
bu kaza eklendi
Kutsamış gibi ruhumu yaradan
tehlikelerden uzak yaşadı
korunuyordum adeta
.....bilmiyorum çevremin söylediği..
ben hep meraklı gözlerle baktım hayata
Göz yaşlarım yerli yersiz akıyor
keşkelere yer vermicem demiştim kaç kez
incilerimi toplayamadım
değerini hiç hiç anlayamadım
döküldüler yanaklarımdan süzüldüller
bende öğreneceğim
Aşk! .. neye göre...
Ne güzel başlarsın söze
kırmadan incitmeden nazikçe
kendini suçlar insan...o derece
sonrada ezik hislerle boğuşursun
komlekslere sokar konuşmaları
inatlaşmalar ve şaşkınlık dolu
senin için yazıyordur söylemez
ancak kalem kağıt elin ...