yıldızlar parlaksa bu gece
hüzün kaplamışsa içini
andığım içindir gözlerini
bir sıcak fısıltı varsa rüzgarda
gözlerini yum düşle beni
okşadığım içindir saçlarını
nereye aitim biliyorum ben
öğrendim kimseyi dinlemeden
sen de sen ben de ben mişim meğer
beni bana anlatmana gerek yok...
çek şu kırmızı pelerini gözümden
buna artık kuşlar bile güler
uçuruma giderken bile elele
şarkı söyledim ben hep
ölümbenim için düğün gibiydi
benim gördüğüm sadece
güzel gözlü prensesimdi
beni bozuk paragibi harcadın...
biryerlerden başlamalıyım
ya kendimden ya senden
yaşamın biryerlerin den
sığıntı gibi saklanmaktan sa
meydan okumalıyım yaşama sarılıp
yine merakla gezmeliyim tarih öncesinden
beni sevdiğini söyle
öyle içten öyle doğal olsunki
aranmasın ötesiberisi
beni özlediğini
gözlerinle anlat
sözlerinin ifade edemediği gibi
Sana neler getirmek istiyorum
Birbilsen! ....
Sana kucak kucak sevdalarımı...
Gül gül baharları
Yosun yosun dolu dalgaları...
denizin mavisini....
Ben ağlamam.... ağlamam ben....
gidenlerin ardın dan gözyaşı dökmek
yakışmaz bana
nerde gördün ağladığımı nerde nezaman
o ağlayan içimdeki zavallı çoçuk
gözünün yaşının dindiğini hiç görmedimki
Ağlıyorum sensizliğime işte
Enkolay yaptığım şey bu
İşin içinden çıkamıyorum
Ağlıyorum işte
Aramadığım şehir aramadığım ülke kalmadı
sokaklarını delip geçtim bukentin
aşk mı dediniz üstadım? ...
aşık olmakmı? ...
siz daha önce neredeydiniz
ben öğrendim aşkı sevdayı hüznü saklamayı
yıllar öncesi
oyundemiştim taze idi duygular ta ozaman
Dün kırlarda gezdim yeşil lerdeydin
gözlerin simsiyah bakıyordu incim
durgun sevdalı kırgın
yoncalar topladım dileklerime
isteklerimin içine serptim seni de üzülme
mutlu ol zor olsada öğrenmelisin bensizliği
Aşk! .. neye göre...
Ne güzel başlarsın söze
kırmadan incitmeden nazikçe
kendini suçlar insan...o derece
sonrada ezik hislerle boğuşursun
komlekslere sokar konuşmaları
inatlaşmalar ve şaşkınlık dolu
senin için yazıyordur söylemez
ancak kalem kağıt elin ...