Bir gün öleceğim
Yirmi dört saatten birinde
Herhangi bir dakikada
Son kez nefes alacağım
Hatıralar doluşacak bir anda beynime
Günahlarımla sevaplarımı alıp yanıma
Ne sen varsın ne de ben
Kendini kaybetmiş bir yalnızlık rüzgârın sırtında
Bütün tatların çalındığı bir geceye emanet gözlerim
Sen yoksun bu gece
Bu gece gölgem yorgun, gölgem üzgün
Hey çocuk!
Sakın silme gülümsemelerini dudaklarından
Yüreğin kan ağlasa bile hasretten, ayrılıktan
Sen sev gülümsemeyi
Seviyorum demeyi sev
Sevmeyi sev çocuk, sevmeyi sev
Adım atmak zor
Bazen demir prangalar vurulur gönüllere
Halsiz düşer her hamlenin ardından adımlar
Ağırlaşır ruhum,
Taşıyamaz beni kaldırımlar…
Sorman dostlar gözde yaşın işi ne
Sevdiğimden ayrı kaldım ağlarım
Ferhat gibi düştüm aşkın peşine
Sevdiğimden ayrı kaldım ağlarım
Her gece sardığım o yar olsaydı
AYRILIK MANZARASI
Alevlerin karanlıklara yenilişidir gidişlerin tümü
Biçare gönlüm
Tekil rüyalar yaşamaktan bıkmışsın
Yalnızlığınla kol kola yollarla düşüp
Bu şehirden çıkıp gitmişsin
Gel,
Yıldızlardan bir güneş seç kendine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!