Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Güç yetmez sana elbet bilirim.
Düzen böyle kurulu neylerim?
Yeri gelince ben de ölürüm !
Karşı duran çıktı mı sana hiç?

Göz yaşı dökerek FETGÜ’yü özlememişler miydi?
Kozmik oda için maksatlarını gizlememişler miydi?
Yargı bitirilirken, ver Allah’ım ver dememiş miydi?
Baba devrini tamamladı. Görevini oğluna devretti.

güven veren
Siyah saça derya deniz bir çift göz için,
Yazsam içimden geleni bir çift söz için,
Güven veren tebessümlü güzel yüz için,
Ne desem, hem az olur. hem de söz olur.

Güz güneşimdin ılık-ılık ısıtan,
Ay ışığımdan gecemi aydınlatan,
Zor günümde sensin elimden tutan,
Anlatabildim mi acaba bir tanem?

Bazıları güz günlerini hüzün ile anarlar,
Ne güzeldir makyaj yapmış yapraklar
Bunlardan alır adını, altın sonbahar,
Dökülen yapraklar ile beslenir topraklar

Alnına yapışan ihanet damgası silinmez,
Gün gelir kim kalır, kim gider bilinmez,
Söz konusu vatansa şehit dışında ölünmez,
Gel doğduğun-doyduğun yere ihanet etme.

Soran çıkmasa da Allah sorar görürsün,

İçte hakla, dışta halkla;
Ol beraber sonra korkma.
Yaşadıkça yersin lokma.
Dünya yüzü göreceksin.

Güvendirdi türlü oyunla, güvendik,
Ne zaman ki, arkamızı döndük,..
Oyunlarına geldik, hançerlendik,
Bir ölürsem başka vatanın varmola?

Siz, beslediğim kıymetimi bilmezler,..

Görülmese, masalda sanırsın
Onuru tanımayanlar tanısın
Şerefsizlikleri tescilli olanlar
Onurun ne olduğunu anlasın
Kainata örnek olacak bu olay
Nedense gündemde bile değil

Solmayan gül tek benim derdin,
Sönmez parlayan bir alevdin,
Yer titremişse geçen sendin,
Harı sönmüş küle dönmüşsün.