Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Bazıları güz günlerini hüzün ile anarlar,
Ne güzeldir makyaj yapmış yapraklar
Bunlardan alır adını, altın sonbahar,
Dökülen yapraklar ile beslenir topraklar

Alnına yapışan ihanet damgası silinmez,
Gün gelir kim kalır, kim gider bilinmez,
Söz konusu vatansa şehit dışında ölünmez,
Gel doğduğun-doyduğun yere ihanet etme.

Soran çıkmasa da Allah sorar görürsün,

İçte hakla, dışta halkla;
Ol beraber sonra korkma.
Yaşadıkça yersin lokma.
Dünya yüzü göreceksin.

Güvendirdi türlü oyunla, güvendik,
Ne zaman ki, arkamızı döndük,..
Oyunlarına geldik, hançerlendik,
Bir ölürsem başka vatanın varmola?

Siz, beslediğim kıymetimi bilmezler,..

Görülmese, masalda sanırsın
Onuru tanımayanlar tanısın
Şerefsizlikleri tescilli olanlar
Onurun ne olduğunu anlasın
Kainata örnek olacak bu olay
Nedense gündemde bile değil

Solmayan gül tek benim derdin,
Sönmez parlayan bir alevdin,
Yer titremişse geçen sendin,
Harı sönmüş küle dönmüşsün.

Hasbel kadar, olmuşsa ki bir baş
Derler ya; babaya bile açar savaş
Davranışı bozuk, dersin ki ayyaş
Baş; baş bilense, vay ülkenin haline

Doğru istemez, kendi doğrusu var

Hasetten-muhanetten kolla kendini,
Soyar-soğana çevirir, ve de yer etini,
Kurtaramazsın kolunu, kaotırma elini.
Allah’tan sonra kendine güven sadece.

Dert-dert üstüne binerse, belin bükülür,

Hasret bohçamı taktım koluma,
Zalim gurbetin düstüm yoluna
Hicran gözyaşı doldu koynuma,
Gurbet yolu, hüzün dolu
Gurbet yolu, hasret yolu

Ayakta duracak halim olmasa da,
Hayatta kalmam için nedenlerim var,
Dünya’da sevdiklerim kalmasa da,
Yaşamam için güzel hatıralarım var.

Gönlüm ayda-yılda bir hoş olsa da,