Tükettim Gençliğimi Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Tükettim bir körpe gençliği senin yolunda,
Karasevdanda eritiverdim kar gibi,
Ne acıdım, ne tek bir kere pişman oldum,
Verdim verebildiğimce
Eşi-benzeri görülmemiş bir cömertlikle harcadım,
Bir daha elime geçmeyeceğini bile bile
Ne canıma, ne de ruhuma
Acıdım.

İstesem de; dönemem geçip giden gençliğime,
İstesem de; yaşayamam bir daha o altın yıllarımı,
Harcanmışı harcayamam,
Utanırımİ verilmişi geriye alamam,
Yaşlılık öylesine bir kesmiş ki yollarımı,
Anlatamam.
Yaşlılık öylesine bir kırmış ki kollarımı,
Bembeyaz saçlarımın tellerine bağlar oldum
Umutlarımı.

Ya bu ne kadar daha sürer, söyleyebilir misin?
Ölüm hora tepmeye başlamış dört bir yanımda,
Değmeye, ilişmeye bahaneler arıyor,
Yüreğim sanki oyuncağının peşinde çocuk olmuş
Ağlıyor.

Gözlerim sanki yüreğimin gözleri ve yaş içinde,
Yüreğim gözlerime göz olmuş; kanlar süzen,
Bedenim yaya-yapıldak ve artık uzak havai gönlüme,
İşte bir gönlümdür
Karasevdanla meydanlar okuyor
Ölüme.

(KAVAKYELLERİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 71-72/100)