Şu halde toplum içindeki kişiye göre 16 saat dinleme ve 8 saat çalışma olan süre; topluma göre 24 saat yani bir gün, hem sürekli çalışmaydı. Hem sürekli dinlenmeydi. Siz dinlenmedeyken, sizin için üretiliyordu. Siz üretirken de onlar dinlenme içindeydi.
İşte El toplum içindeki bu kesikli sürekliliklerle sürekli olan dinlenmeyi ve sürekli olan çalışmayı gördü. Dinlenme içindeyken El, kendisi için üretim yapıldığını gördü. El bu zihinsel kıyaslama içinde kendisini sürekli dinlenme olan zamanın hayali içinde görüyordu. Kişisi tekil zaman, 24 saati hiçbir zaman ne tam çalışma günü yapabilirdi. Ne de tam 24 saatlik çalışma günü yapabilirdi. Bu kişi için olanaksızdı.
24 saati kesintisiz çalışma ve 24 saati kesintisiz dinlenme yapan olanak, ancak toplumsal ya da kolektif çalışmayla olanaklı ve olasıydı. Toplum bu denli önemli. Toplum bu denli vaz geçilmez bir zorunluluğa olanak olmanın bilinciydi.
El için bütün sorun, bir toplum sal günün 24 saatini nasıl dinlenme zamanı yapacağını düşünmesiydi! El buna kafa patlatıyordu. El mana anlayışını oluşacak olan bencil ve kurnaz zekâlı kişi bunu herkesten önce görmekle bu konudaki zihinsel anıklığını herkesten önce oluşturuyordu.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta